Hey lieve lezer…
Wat denk jij over perfectionisme? Is het iets goeds of iets waar je graag vanaf (zou) wil(len) zijn?
Wel, dat zal heel sterk samenhangen met jouw interpretatie van het woord perfectionisme.
Laat ons beginnen bij het begin en eens in de Dikke Van Dale gaan kijken. Volgens Van Dale is een perfectionist iemand die streeft naar perfectie. En perfectie wordt dan weer beschreven als de afwezigheid van fouten, als volmaaktheid. Daar kan je je wel iets bij voorstellen.
Als ik het met mijn coachees over perfectionisme heb, dan kunnen ze in eerste instantie niet geloven dat zij perfectionist zouden zijn. Voor hen gaat het om het streven naar kwaliteit, het zorgen dat je de dingen goed doet. En wat is er nu mis met de lat hoog leggen? Als je’t mij vraagt, niets. Ik ben een absolute voorstander van het streven naar kwaliteit.
Waar loopt het dan fout? Zolang het gaat over de dingen goed willen doen, is er inderdaad weinig mis. Wanneer het echter doorslaat naar perfectionisme, ga je systematisch over je grenzen gaan en doe je jezelf dus tekort. Je gaat als het ware streven naar een onbereikbaar ideaal en legt jezelf zo een enorme druk op.
Als introvert ben je hier heel vatbaar voor omdat je vaak het gevoel krijgt dat je niet voldoet in deze wereld waar extravert de norm is. Je gaat dan zo hard je best doen om die bevestiging te krijgen dat je goed genoeg bent dat je over je grenzen gaat. Dit kan zo’n druk op jou leggen dat dat op een bepaald moment onhoudbaar wordt.
Heel wat onderzoek heeft intussen namelijk aangetoond dat perfectionisme een belangrijke rol speelt in psychische aandoeningen zoals depressie, angst, burn-out en zelfs eetstoornissen. De druk die de maatschappij maar vooral ook wijzelf ons opleggen, kan zo erg worden dat we wegglijden in een psychische aandoening. We hebben er dus alle baat bij om perfectionisme niet langer toe te laten in ons leven en het terug te brengen naar het niveau waarop het een streven naar kwaliteit wordt.